Тўғри. Ҳурмат ва эзгулик ҳуқуқи шундай. Саҳиҳайндаги машҳур ҳадис туфайли. Бир саҳобий "эзгулик қилишимга ким лойиқ" деб сўраганда пайғамбаримиз "онанг" дедилар. Саволни уч мартагача қайтарди. Охиргисида (тўртинчисида) "отанг ҳам" дедилар. Шундан уламолар онага қарашиш, эзгулик қилишда отага нисбатан эътибор қаттиқроқ бўлиши лозим дейдилар. Бу дегани отага эътибор қилинмасин эмас, албатта. Йўқ. Отага одатда киши унинг ҳайбати ва ўрни туфайли (чунки унда онада бўлмаган бошқа ҳуқуқлар бор: уйга эгалик, бошлиқлик, бирор нарса унинг маслаҳатисиз уйда қилинмаслиги ва ҳоказо) ҳурматни жойига қўйиб турадида, онага бепарво бўлиб қолади. Шунинг учун ҳадисда унинг эзгуликдаги ўрни (заифалиги, тўққиз ой қорнида кўтариб юрганлиги, ювиб-тараганлиги ва бошқа ҳисобсиз яхшиликлари туфайли) отаникидан анча ортиқлиги уқтирилмоқда. Валлоҳу аълам!